November Rain(5) - 27 ივლისში 2012 - Fashionland <3 - Fashion
მთავარი ჩემი პროფილი გამოსვლა
თქვენ შემოხვედით როგორც სტუმარი | ჯგუფი "სტუმარი"

საიტის მენიუ

Block title
დახმარება / სხვა [40]
ვარსკვლავები [398]
დაბ.დღეები [13]
ბიოგრაფიები [56]
ფოტო Art <3 [366]
News-სიახლეები [341]
ჩემი შემოქმედება... [1]
სასაც.../საინტ... [56]
ფილმები [42]
მულტფილმები [9]
ვიდეო [11]
კლიპები [12]
კონცერტები [2]
მუსიკა [7]
თამაშები [2]
მოდა [67]
სერიალები [9]
კონკურსი [113]
ვურჩიოთ ერთმანეთს [1]
Fashionland <3 [50]
სხვა.. [159]
მოდის გაკვეთილები [6]
ფორუმი [0]
The Vampire diaries [6]
Glee [14]
Book <3 [171]
სიახლეები [108]
ანიმაციები [40]
ვარსკვლავები [21]
მულტფილმები [2]
მობილურისათვის [0]
პროგრამები ● [0]

მინი ჩატი.

მთავარი » 2012 » ივლისი » 27 » November Rain(5)
7:40 PM
November Rain(5)
November Rain




წაიკითხეთ სასიამოვნო მუსიკასთან ერთად


ეჭვია ის უსული ძალა რომელსაც შესწევს უნარი აურიოს და თავს დაგამხოს საკუთარი ბედნირება, რომელსაც მთელი შენი სულით და გულით იცავდი მთელი ამდენი ხნის განმავლობაში, ზუსტად ამან გამოიწვია ჩემი და ჰარის გაყრა, გაუცხოება, მაგრამ არ იფიქროთ, რომ ეს ეჭვი ეჭვიანობის ან ვინმეს გამოჩემის გამო გაჩნდა ჩვენს შორის, არა მე და ჰარის ისევე ძლიერად გვიყვარდა ერთმანეთი როგორც უწინ, უბრალოდ ჩვენ შორის ერთად ყოფნით გამწვეული შიში იყო,


 

როცა არ იცით დასასრული ამბის თქვენ ვერ ხვდებით გაიგოთ რაზეც ვსაუბრობ, მაგრამ დამერწმუნეთ არცერთს არ გისურვებთ გამოსცადოთ ის რაც მე გადავიტანე, მანამდე კი სანამ ყოველივეს დაწვრილებით მოგიყვებით, მოგითხრობთ ჩვენი ხანმოკლე ბედნიერების შესახებ........
მახსოვს ნოემბრის დასაწყისი იყო, ჩვენს ურთიერთობას ერთო წელი უსრულდებოდა, ჩემი და ჰარის გრძნობა მოიცავდა მეტ სიყვარულს ვიდრე ეს გინახავთ ან წაგიკითხავთ....................ერთ ღამეს როცა ძალიან მოწყენილი ვიყავი და კვლავ მასზე ვფიქრობდი, არ ვიცოდი სად წავსულიყავი რა გამეკეთებინა მაგრამ ერთს ვხვდებოდი მასთან ყოფნაზე მეტად ახლა არაფერი მინდოდა, დედას ეძინა გადავწყვიტე სახლიდან გავპარულიყავი და მასთან მივსულიყავი ჩუმად, ასეც მოვიქეცი




................გზაში მციიოდა მაგრამას ყურადღებას არ ვაქცევდი რადგან ვიცოდი მას ვნახავდი ვინც ყველაზე მეტად მითბობდა სულს და გულს, ერთი წელი ალბად თქვენ იტყვით არაფერუია, სიყვარული დრომ უნდა გამოსცადოსო, მაგრამ დამიჯერეთ ჩემთვის წელიწადიც კი საკმარირისი იყო რომ დავმტკბარიყავი იმ დიდი გრძნობით რასაც მაშინ განვიცდიდი..........წვიმა დაიწყო კვლავ, თითქოს ბუნება და ამინდი მაიძულებდა მასთან არ მივსულიყავი, თითქოს მაგრძნობინებდა რომ უდიდეს შეცდომას ვუშვებდი,




ამის გამო შიშს ვგრძნობდი, ეს შიში კი ყოველთვის თან დამყვებოდა, აჩრდილივით კუდში მდევდა როცა კი მასთან ვიყავი, არ ვიცოდი ჰარი ამ დროს რას გრძნობდა მაგრამ დარწმუნებული ვარ ანალოგიური სიტუაცია იყო მის სულში და გულში, მივედი მის სახლამდე სულ სველი მაგრამ მთავარია რომ მივაღწიე.....კარი ჩემს ბედად ღია დამხვდა შევედი და დავინახე ტელევიზორის წინ ჩაძინებული ჩემი ჰარი, მას ისე ტკბილად ეძინა როგორ ჩვილ ბავშვს, სიმრებში კი ალბად ანგელოზებს უცინოდა, რადგან ისიც ხომ მთი ნაწილი იყო....




ფეხის ხმაზე გამოიღვიძა, და რომ დამინახე გაოცება და სიახარული ერთდროულად გამოეხატა სახეზე, დაუფიქრებლად ვაკიცე თითქოს დიდი ხნის უნახავი მყავდა და მისი ხილვით გახარებულს ასი წლით სიცოცხლე მემატებოდა.......
-ემილი სულ სველი ხარ ტანსაცმელი გაიხადე რამეს მოგიტან დედას გარდერობიდან
-არ მინდა მხოლოდ შენი ნახვა მინდოდა წავალ მალე.
-შენ რა გაგიჟდი გგონია ახლა ასეთ ამინდში გარეთ გაგიშვებ?
თავის ოთახში წამიყვანა და მთხოვა დავლოდებოდი, რადგან მშრალი ტანსაცმელი მოეტანა ჩემთვის.........

როცა ოტახში შემოვიდა, პატარა მანათობელის სინათლეზე მისი სახე ღვთაებრივად ლამაზი მომეჩვენა, ისეთი მშვიდი და გაწონასწორებული იყო როგორც ქანდაკება, რომელიც მხოლოდ ერთ წერტილს მიშტერებია, მისი მზერა კი ჩემს თვალებს უცქეროდა, ვტკბებოდი, მიჭირდა თავის გაკონტროლება რომ არ ჩავხუტებოდი და მოვფერებოდი, ალბად კვლავ ის საშინელი შიში მახლდა თავს რომელიც გამუდმებით უკან მდევს და მას მაშორებს..........გული ამიჩქრდა, მახსოვს გავწითლდი კიდეც, როცა ის ჩემთან მოვიდა და სველ თმაზე მომეფერა, თითქოს ჩემს მეხსიერებას მის გარდა არავინ ახსოვდა, თითქოს რობოტი ვიყავი რომელიც მის ბრძანებას ელოდა და მხოლოდ მაშინ მოეხვეოდა ყელზე და აკიცებდა...ჰარიმ შემომხედა გამოღიმა და მაკოცა, უეცრად ვიგრძენი თუ როგორ ხსნიდა ჩემი მაისურის ღილებს, ტანში გამაჟრჟოლა და უკან გავიწიე თითქოს რაღაც ძალა მაკავებდა, მაგრამ თავს მოვერიე და უეცრად მის მკლავებში აღმოვჩნდი, ენით აუღწერელ სიამოვნებას ვგრძნობდი როცა ის მეხებოდა მსიმოვნებდა მისი სურნელი და მისი ნაზი კანის სეხება, ჩემთვის დაუვიწყარი იყო ყოველივე რას იმ რამეს მოხდა.......




მეორე დილას როცა გავიღვიძე ჰარი ოთახში არ დამხვდა, მაგრამ ავდექი და გადავწყვიტე ჩამეცვა ჩემი ძველი ტანსაცმელი რომელიც უკვე მშრალი იყო, საწოლიდან გადმოსვლისას ფეხი წამოვკარი რაღაცას და ძირს დავეცი, უეცრად გარდერობიდან ქვემოთ, ყველაზე პატარა უჯრა გამოიწია, შემრცხვა ჩემი დაუფიქრებელი საქციელის და გადავწყვიდე კვლავ უკან მომეთავსებინა , მაგრამ ჩემდა საუბედუროდ მე იქ დავინახე ისეთი ნივთი რამაც ცხოვრება დამინგრია, ეს უბრალო დამთხვევა არ შეიძლებოდა ყოფილიყო,,,,,,,,,,,,,,


ბავშვებო იმედია მოგწონთ, ორი თავი დარჩა და დავამთავრებ მოთხრობას, ბოდიშით რომ დავაგვიანე დადება, სახლში არ ვიყავი............გთხოვთ კომენტარების წერა ნუ დაგეზარებათ
კატეგორია: Book <3 | ნანახია: 844 | დაამატა: Gvantsa | რეიტინგი: 5.0/1
სულ კომენტარები: 6
Code
0  
1 -NiniKunna♥   (2012-07-27 8:08 PM) [Entry]
გაააგრძელეე კარგია ზაან ..!