One Step - 21 ივნისში 2012 - Fashionland <3 - Fashion
მთავარი ჩემი პროფილი გამოსვლა
თქვენ შემოხვედით როგორც სტუმარი | ჯგუფი "სტუმარი"

საიტის მენიუ

Block title
დახმარება / სხვა [40]
ვარსკვლავები [398]
დაბ.დღეები [13]
ბიოგრაფიები [56]
ფოტო Art <3 [366]
News-სიახლეები [341]
ჩემი შემოქმედება... [1]
სასაც.../საინტ... [56]
ფილმები [42]
მულტფილმები [9]
ვიდეო [11]
კლიპები [12]
კონცერტები [2]
მუსიკა [7]
თამაშები [2]
მოდა [67]
სერიალები [9]
კონკურსი [113]
ვურჩიოთ ერთმანეთს [1]
Fashionland <3 [50]
სხვა.. [159]
მოდის გაკვეთილები [6]
ფორუმი [0]
The Vampire diaries [6]
Glee [14]
Book <3 [171]
სიახლეები [108]
ანიმაციები [40]
ვარსკვლავები [21]
მულტფილმები [2]
მობილურისათვის [0]
პროგრამები ● [0]

მინი ჩატი.

მთავარი » 2012 » ივნისი » 21 » One Step
1:48 PM
One Step
თავი 8/9
ყველაფერი ამეწვა..გამყინავმა კივილმა მოიცვა არემარე..სხეულს ვერ ვიმორჩილებდი..გირმიონას ჩემი სიკვდილი სურდა,მაგრამ რა აჩერებდა..მისი სუნთქვა ყველგან მესმოდა..მისი მტრული გამოხედვა,ცივი არაფრისთქმელი თვალებით მელამუნებოდა სახეში..
-მიდი მომკალი...მომკალი...გნებდები..თუ ასე გსურს ჩემი მოკვლა..მომკალი..მეც დავისვენებ და შენც...-ვუყვიროდი გამწარებული..თვალები დახუჭული მქონდა,გახელას ვერ ვბედავდი
-თვალები გაახილე...-ჩუმი ხმა მომესმა
-თვალები გაახილე..გთხოვ...-ვიღაცის ხმას მივამგვანე
ცალი თვალი გავახილე და ადამი დავინახე
-ღმერთო ჩემო,ადამ-ძალიან მაგრად ჩავეხუტე
-ტყეში რატომ გამოხვედი? რატომ არ დამიჯერე-ხელს არ მიშვებდა
-გირმიონა...მას ხომ ჩემი მოკვლა უნდოდა? რატომ გაიქცა? რატომ არ მომკლა?-ცრემლები ღაპა-ღუპით მომდიოდა
-დაწყნარდი,დაწყნარდი-გულში ჩამიკრა და ჩემი დამშვიდება სცადა
-მას ბევრი შანსი ჰქონდა რომ მოვეკალი მაგრამ ეს შანსი არ გამოიყენა? რატომ? რატომ?-ვტიროდი გამწარებული და ადამს არ ვშორდებოდი.
-ღრმად ისუნთქე..დამშვიდიი...თვალებში შემომხედე..თვალებში...-მის მზერას თვალი გავუსწორე და ცოტათი დავმშვიდდი,

-აი ასე დაწყნარდი,,,-ფეხზე ამაყენა და გულში ჩამიკრა
სანამ ტყიდან არ გავედით გვერდიდან არ მოვშორებივარ
სახლში შევედით იქაურობა ისევ-ისეთი არეული იყო..ფანჯრები ჩატეხილი..შუშის ნაწილები მოფანტული იყო იატაკზე..მეორე სართულზე ავედით,ოთახის კარები გამიღო და საწოლზე დამაწვინა..
-დასვენება გჭირდება...ძალიან განერვიულებული ხარ...-ადამი,
-მარტო არ დამტოვო გთხოვ...ძალიან გთხოვ..მეშინია..-ცრემლები წამომივიდა
გვერდით მომიწვა და აი ასე ჩამეძინა...
დილით ადრე გამეღვიძა...ადამი გვერდით არ მეწვა..ფანჯარაში გავიხედე ცა მოღრბულულიყო,ისე წვიმდა თითქოს ცა ტიროდაო..

ჯერ დილა იყო,მაგრამ ღამე გეგონებოდათ..უმიწყალოდ ჰქროდა ქარი..საშინელი ამინდი იყო..
თავი მოვიწესრიგე და ქვემოთ ჩავედი
-დილა მშვიდობისა-მივესალმე ადამს
-გამარჯობა,თავს როგორ გრძნობ?-ადამი,
-მადლობ,კარგად -მე,
-საუზმეს მოგიტან,რას მიირთმევ?-ადამი,
-წყალს დავლევ-მე,
-ეგ საჭმელი არ არის-ადამი,
-ბოდიში,მაგრამ არაფრის მადა აღარ მაქვს,გული მერევა -მე,
-ელის 2 დღეა არაფერი გიჭამია ასე არ შეიძლება-ადამი
-ადამ მადლობა ჩემზე რომ ზრუნავ,მაგრამ უკვე ძალიან გაწუხებ შენი სიცოცხლე საფრთხეში ჩავაგდე და უკვე მერამდენედ გიწევს ჩემი გადარჩენა ჯობია სახლში დავბრუნდე-მე.
-არა,არაა იცოდე მე იქ არ გაგიშვებ-ადამი
აღარ შევწინააღმდეგებივარ,თავი მისკდებოდა თითქოს თავში გირტყამდნენ ისე მწარედ მტკიოდა..გამაყუჩეებელი დავლიე და დივანზე წამოვჯექი..
ტელევიზორი ჩართული იყო,მე კი გამოშტერებული მივჩერებოდი ეკრანს...ნაირ-ნაირი ფერები აჭრელებულიყო...
ადამი გვერდით მომიჯდა და ხელი ჩამჭიდა...
-ელის...-ადამი.
მისკენ მივტრიალდი ,მან ფრთხილად მომკიდა ხელები სახეზე და თავი ამაწევინა:
-დიდი ხანია მინდოდა ეს მეთქვა,მაგრამ შესაფერისი დრო ვერ მოვძებნე ახლაც არ არის თუმცა,,უკვე რომ არ გითხრა გავსულელდები-ცოტა ხანი გაჩერდა,რამოდენიმე  წუთის შემდეგ თვალები გაახილა და მითხრა: მ ი ყ ვ ა რ  ხ ა რ


მისი სიტყვები ბუნდოვნად ჩამესმოდნენ,ცოტა ხანი თვალებში ვუყურებდით ერთმანეთს შემდეგ უნებურად გამეღიმა,მახსოვს როგორ მივუახლოვდი ცოტა ხანი მისი სუნთქვა მელამუნებოდა,შემდეგ დაეწაფა ჩემს ტუჩებს...

რამოდენიმე წუთიანი ალერსის შემდეგ ჩვენი ტუჩები ერთმანეთს მოსწყდა,ცოტა ხანი ერთმანეთს ვუყურებდით თვალებში ბოლოს მკერდზე მივეკარი
-არ მეგონა თუ გიყვარდი,-გამეცინა
-რატომ იფიქრე ასე?-ადამი.
-გამეღიმა
-ღიმილი როგორ გიხდება-ჩემ  თმების კულულებს ხელში ათამაშებდა
-ასეთი ბედნიერი აარსდროს ვყოფილვარ...-მე,
კარგა ხანი ხმა არცერთს არ ამოგვიღია,შესაფერისი დრო მართლაც არ იყო გირმიონა ხალხს კლავდა ჩვენ კი აქ ერთმანეთს ვესიყვარულებდით..არ მეგონა ასე მალე თუ შემიყვარდებოდა ადამი..თუმცა ფაქტი ფაქტია...ის ისეთი კეთილი,ერთგულია..ჩემზე ზრუნავს როგორც არავინ..
-ხვალ ჩემს სახლში წავალ,არ შემწინააღმდეგო გთხოვ...ოჯახს მოვინახულებ..და სკოლაშიც დავიწყებ სიარულს..-მე,
-კარგი,როგორც გინდა,მაგრამ ფრთხილად იყავი-ადამი
-კარგი-შუბლზე მაკოცა



კატეგორია: Book <3 | ნანახია: 878 | დაამატა: -NiniKunna♥ | რეიტინგი: 5.0/1
სულ კომენტარები: 71 2 »
Code
0  
1 ♥NucFashion♥   (2012-06-21 2:16 PM) [Entry]
Magariua :*** Male gaagrdzele gtxov