One Step~ მე-12-ე თავი ~დ ა ს ა ს რ უ ლ ი The End
თვალებში დამიბნელდა და გული წამივიდა ..გონს,რომ მოვედი ერთ დიდ ოთახში ავღმოჩნდი,კედლები სულ დასისხლიანებული,შპალიერი ჩამოხეული,ყველაფერი არეულ-დარეული,კომოდი გადაყირავებული,გული შემიწუხდა ფეხზე წამოვდექი სახლიდან გამოვედი ..!! ეზოში,რომ გავედი სახლს მივაშტერდი ეს ხომ ჩემი სახლი იყო ..!! გული გამისკდა,ცუდად გავხდი ამის გაფიქრებაც მზარავდა ..!! ტანში ჟრუანტელმა დამიარა..ოღონდ ეს არა ,,ოღონდ ეს არა...ვფიქრობდი გულში და ერთ ადგილას გაშეშებული ვიდექი ..უკვე სიცოცხლე აღარ მინდოდა,ამ სულმა გამანადგურა,ბრძოლის უნარი გამიჩნდა მინდა შური მეძია ამ სულზე..როგორ მინდოდა დამეხრჩო გირმიონა,მაგრამ არ შემეძლო ის მკვდარი არსება იყო ხოლო მე ადამიანი ..სახლს შემოუვარე და უცბად მკვდარი ადამიანის გვამი აღმოვაჩინე,მას მივუახლოვდი და მამა დავინახე,უგონოდ ეგდო ძირს,სულ დასისხლიანებული იყო ფეხი გაჭრილი,სახე დასახიჩრებული,მკლავები დასერილი ...ისტერიკული ტირილი ამიტყდა ..
-მამა..მამა...მამა...არ მიმატოვო.. მამა...მამააააააა....მე შენ მიყვარხარ მამა....(ვიხუტებდი მკვდარ ადამიანს,ვიცოდი უკვე მისი გადარჩენა შეუძლებელი იყო)
რაღაც ნაჭერი გადავაფარე მთელ სხეულზე და მივატოვე მისი გვამი ,აქ გაჩერება აღარ შემეძლო მართლა აღარ ..მხოლოდ თავში მიტრიალებდა:დედა და მაიკი ..ისინი როგორ იყვნენ ცოცხლები თუ მკვდრები? სახლის ოთახები დავიარე,მაგრამ ვერსად ვიპოვე ესეიგი ტყეში უნდა ყოფილიყვნენ..სახლს მოვშორდი და ნისლიან,ბინდში გახვეულ ტყეს გავუყევი ..
-მაიკ...მაიკ,.,,,კამერონ...დედა..მაიკ..(ცრემლები მომდიოდა,იმედი მხოლოდ იმისი გამაჩნდა,რომ ისინი ცოცხლები გადარჩენილიყვნენ)
ტყეში დავბოდიალობდი,რომ რაღაც ხმა მომესმა..ექოს ჰგავდა...ხმას მივყევი და მდინარესთან ჩამომჯდარ მაიკს მოვკარი თვალი..
-მაიკ..მაიკ..(მისკენ გავექანე და ჩავეხუტე)
-ელის..მეგონა უკვე მკვდარი იყავი ...მამა..უკვე..(თვალები აწითლებოდა)
-ვიცი..გვამი ვნახე ..დედა სადაა? (მე)
-ელის..ის..უკვე..(თვალები დახუჭა)
-არა,არა ეს შეუძლეებელია...მან მშობლები დამიხოცა..ის მონსტრი,სატანაა.....ის ცხოველია...მან ადამი მოკლა..მან მამა მოგვიკლა...მან დედა მოკლა.....................(მუხლებზე ჩავიკეცე და ტირილი დავიწყე)
მაიკი მე მეხუტებოდა და მაწყნარებდა,მაგრამ ამაოდ ))
უკვე აღარაფერი მსურდა,სიკვდილი მინდოდა...სიკვდილი..
-ელის ...ახლა ის სახლი უნდა დაგავნგრიოთ და გირმიონას საფლავი უნდა ამოვთხაროთ ,,,რადგან მას შეუძლია კიდევ დახოცოს ადამიანები ..ამ ქალაქში 50 ადამიანიღა დარჩა ცოცხალი გუშინ გამოაცხადეს,რომ 15 ტურისტი გარდაიცვალა ტყეში ..და ისევ მკვლელი უცნობია? მაგრამ მე და შენ ამას შევძლებთ..იმ სახლს დავანგრევთ,,(მაიკი)
-მართალი,ხარ მაიკ ...(ძალიან მაგრად ჩავეხუტე და ცოტა დავმშვიდდი)
სახლის მივუახლოვდით თუ არა,ხელში ხელსაწყოები გვეკავა,,,ყველენაირად ვცდილობდით სახლი დაგვენგრია ..((
ჩაქუჩით,ნაჯახით რეებით აღარ ვცადეთ,მაგრამ ვერ დავანგრიეთ ..ეს ვერ შევძელით ..რამოდენიმე ცდა ჩავატარეთ რაღაც ნანგრევები მოიშალა...გვიხაროდა,რადგან იმ სატანას ბოლოს მოვუღებდით ..დღე და ღამე ვანგრევდით სახლს შეუსვენებლად... გირმიონა ახლა ალბათ იმ 50 კაციდან კიდევ კლავდა ადამიანებს რადგან ჩვენთვის შეეშალა ხელი ...მაგრამ ბოლოს მაინც დავანგრიეთ სახლი და მისი საფლავი ამოვთხარეთ ...
კუბოს ავხადეთ თავი და იქ აარაფერი იყო..არც ჩონჩხი...
მაიკმა მე შემომხედა:
-ელის..გავიქცეთ სწრადად..(ხელი ჩამკიდა და იქაურობას მოვშორდით)
საგზაო გზატკეცილზე გავედით,ლუსიანას გადარჩენა მართლა ვერ მოვხერხეთ,გზას მივუყვებოდით მე და მაიკი...სატრანზიტო გზები გავიარეთ და ქალაქს სახელად ”ფორქს” მივუახლოვდით ..კინოთეარტს გავუარეთ,მაღაზიებს,ცენტრებს,აი ასე დავბოდიალობდით ..რაც მთავარია ლუსიანას გავცდით,მაგრამ ლუსიანა უკვე მას ეკუთვნოდა ..ადამიანები დაიხოცნენ ...მხოლოდ ჩვენ ვართ გადარჩენილები ...აღარაფრის თავი აღარ მქონდა ...
რამოდენიმე წლის შემდეგ ...
მე და მაიკმა ერთი პატარა სახლი ვიქირავეთ,მაიკმა სამსახური იშოვა,მე სკოლა მქონდა დასამთავრებელი ..მაგრამ ორივეს გვახსოვდა ის შემზარავი და საშიში თავგადასავალი რაც თავს გადაგვხდა ..
ეს იყო დასასრული ამ მოთხრობის... ბოლო თავის მოცულობა არ შევიმჩნიოთ.. იმედია ისიამოვნეთ
ამ მოთხრობის წაკითხვისას და მადლობა რომ შუაში არ მიმატოვეთ. : ))
|
კაი არაუშავს ახალს ხო დაიწყებ? მაგარი დასასრული ჰქონდა..მაგრამ მამა და დედა რო მოუკვდა მეწყინა