ჯო ჩემსკენ მოტრიალდა და ლაპარაკი დაიწყო –გამარჯობა, ახლა როგორ ხარ? თავი ისევ ხომ არ გტკივა?(ჯო) –გაგიმარჯოს, ახლა კარგად ვარ აღარ მტკივა თავი(მე) –შენი სახელიც კი არ ვიცი(ჯო) –დემი, შენ არ შეგეკიტხები ისედაც ვიცი(მე) ჯოს ჩემს ნათქვამზე გაეცინა. –ისინი შენი მეგობრები არიან ხო?(ჯომ მითხრა და მაილისკენ და სელენასკენ მანიშნა) –ხო(მე) –როგორც ჩანს ჩემმა ძმებმა და შენმა მეგობრებმა ერთმანეთს კარგად გაიგეს, გინდა დავუძახოთ და აქეთ გადმოჯდნენ(ჯო) –კარგი დავუძახოთ(მე)  ჯომ ჩუმათ დაუძახა ნიკს და კევინს და უთხრა რომ გოგოებთან ერთად აქეთ გადმომჯდარიყვნენ, ისინი ჩვენს წინ დაჯდნენ მასწავლებელი რაღაცას წერდა და ვერ გაიგო რომ ნიკი და გოგოები დაუკითხავად გადმოჯდნენე, ჩვენთნ. ჯომ მისი ძმები გამაცნო, უფრო სწორედ მათ გააცნო ჩემი თავი მე ისედაც ვიცოდი მათი სახელები, ტეილორი ჩვენ გვიყურებდა, ბოღმამა მაინც არ მოასვენა მასწავლებელს უთხრა რომ ნიკი კევინი და გოგოები მის დაუკითხავად გადმოჯდნენ. მასწავლებელმა მათ ეჩხუბა და თავის ადგილას დააბრუნა. 
–ისევ მარტო დავრჩით(ჯო)
–ხოო(მე)
–ვერ ვიტან ტეილორს და ახლაც კი ვერ ვხვდები ადრე მასთან როგორ ვმეგობრობდი(ჯო)
–მართალი ხარ, ეგ გოგო არ მე არმომწონს თავში აქვს ავარდნილი რომ პოპულარულია და ჩემი და გოგოების დაცინვის მეტს არაფერს აკეთებს(მე)
–კარგი არ მოიწყინო, ღიმილი უფრო გიხდება(ჯო)
მე გამეღიმა  –აი ხედავ ღიმილმა უფრო გაგალამაზა(ჯო)
ამ დროს ზარი დაირეკა. დანრჩენ გაკვეთლებზე ნიკი და ბავშვებიც ჩვენთნ დაჯდნენე და ტეილორს სალაპარაკო აღარ ქონდა. მაგრამ როდესაც გაკვეთილები დამთავრდა და სკოლიდან გამოვდიოდით, სკოლასთნ შეგვხვდა. მე თავიდან ვერ დავინახე, და ჩემთვის გავიარე თან მაილიმ მითხრა სასაცილო რაღაც და იმაზე გამეცინა. ამ დროს ტეილორმა შემომხედა და მითხრა:
–დემი რამდენჯერ უნდა გითხრა ნუ იცინი, საფრთხობელას უფრო ძაან ემსგავსებითქო? (ტეილორი)
–ტეი მგონი დაყრუვდა და არ ესმის რასაც ეუბნები იმიტომ რომ ისევ იგივეს იმეორებს(ეშლი)
–ამას რას ვხედავ ისევ ეს ჟირაფი, შენი ყურება აღარ შემიძლია და გირჩევნია გაგვეცალო თორემ დამერწმუნე არც კი იცი რისი გაკეთება შემიძლია(მაილი)
–ვერაფერსაც ვერ მიზამ შემომხედე შენს მეგობარს რას ვუზამ(ტეილორი)
ამ დროს ჯონასები მოვიდნენე, ტეილორმა ხელი მკრა და გუბეში ჩამაგდო რომელიც იქვე იყო. ასეთი დამცირების გამო მე ტირილი დავიწყე და იქიდან გავიქეცი. მოულოდნელად სანაპიროზე არმოვჩნდი. და იქ დავიწყე სეინობა.
–დემი
უკნიდან დამიძახა ვიღაცამ, როცა მივტრიალდი დავინახე რომ ეს ჯო იყო. –მოიცა გთხოვ(ჯო)
 მე შევჩერდი ვცდილობდი ცრემლები დამემალა და ცრემლების წმენდა დავიწყე. მაგრამ ჯო მაინც მალე მოვიდა და შემამჩნია რომ თვალები აწითლებული მქონდა: –დემი გთხოვ ტეილორის გამო არ იტირო, მაგის ღირსი არაა(ტეილორი) –როგორ არ ვიტირო როცა ყველას თვალწინ დამამცირა?(მე ვთქვი და ცრემლები ვეღარ შევიკავე) შემდეგ უცებ ჯო მოვიდა და ჩემთვი მოულოდნელად ჩამეხუტა
ჯო ჩემს დაწყნარებას ცდილობდა, შემდეგ მოსაღამოვდა და სახლამდე მიმაცილა. სკოლის პირველმა დღემ საშინლად ჩაიარა. მაგრამ კარგიც იყო რაღაც რაღაცეები მაგალითად ის რომ ჯო გავიცანი. ჯო შემპირდა ხვალ სკოლაში მე მიგყვანო და დილით უნდა მოვემზადო მასთან შესახვედრად
|
