ჩემს ცრემლს, ჩემს დარდს, ჩემს ნაღვლიან ღიმილს, ერთი სიტყვა უშენობა ქვია, ამ ქვეყნად ყველაფერს გავუძელი, ერთმა სიტყვამ უშენობამ მძლია.
დავიღალე... და არ ვიცი რით... ალბად ცხოვრებით.. მრავალფეროვნებით... მარტოობით..ჩაკეტილობით... მე თვითონაც არ ვიცი რით დავიღალე...ცხოვრება სასტიკია... ამავე დროს მშვენიერიც... მიეცი თავს იყო ბედნიერი! ნუ გახდები სხვა... იყავი ის რაც ხარ.. ცხოვრების ბოლომდე.
როდესაც გადაწყვეტ საბოლოოდ წახვიდე ახალ გზაზე - წადი... მაგრამ არასოდეს მოიხედო უკან, რადგანაც აუცილებლად დაინახავ იმას, რის გამოც უკან დაბრუნება მოგინდება.
მ ე ნ ა ტ რ ე ბ ი ციდან ცამდე, ჩურჩულიდან ყვირილამდე, სიცილიდან ტირილამდე, სიცოცხლიდან სიკვდილამდე, გელოდები დღიდან დღემდე: წარსულიდან მომავლამდე...
ცხოვრება მწარეა...და ტკივილიანი... ძნელია დაშორდე იმას ვინც,მთელი გულით არსებით გიყვარს, როცა ცრემლები წააგავს წვიმას,ტირიხარ და ამბობ მე მაინც მიყვარს... გზა კი უსასრულოდ გრძელდება.... მიდის და მიდის...
