WithOurLove =1 -ახალი მოთხრობა, იმედია მოგეწონებათ ))** შემიფასეთ,რადგან შევეცადე პირველი თავი ვეცადე, კარგი გამომსვლოდა )) ჩემი ცხოვრება ერთ დიდ რვეულს გავს რომლის ფურცლებიც
გაფერადებულია ზოგან ფერებია ამოშლილი ზოგან კი საერთოდ დახეული.. მე მინდა ამ რვეულზე
აღწერილი ჩემი გიჟური და ამავედროულად გასაოცარი ცხოვრება მოგიყვეთ..)) მე სარა მქვია,ვარ ერთი ჩვეულებრივი გოგო,ვსწავლობ ნიუ-ორკის ბიზნესს სასწავლებელში,ხვალ ბოლო გამოცდა მაქვს,ერთროულად აღელვებული და გახარებული ვარ )) აი ეს მე ვარ: ვიყავი გატაცებული ფიზიკით,დამწყებ კლასებში ყველა გიჟ გამომგონებელს მიწოდებდა რადგან ყოველდღე რაღაც ახალ-ახალს ვიგონებდი ))** მაგრამ მოგვიანებით ამ საქმეს თავი მივანებე და ჩვეულებრივ ცხოვრების რიტმს დავუბრუნდი )) დედა 2 წლის,რომ ვიყავი მაშინ გარდამეცვალა,წყალში დაიხრჩო ..(( მის შემდეგ ბებია მზრდის ..მყავს 2 და (ელეონორი და რეიჩელი) რომელთანაც არც თუ ისე კარგი ურთიერთობა მაქვს ..სრულწოვანი როგორც კი გავხდი,სახლიდან წამოვედი და ჩემი ოცნების ასრულება დავიწყე ..პირველი ორი თვე ძალიან გამიჭირდა საყვარელი ბებიის გარეშე გაძლება,მაგრამ ნელ-ნელა მივეჩვიე ..თუმცა ყოველდღე ვეკონტაქტები ხოლმე )) დამოუკიდებლად ცხოვრებას შევეჩვიე და ვაღიარებ ძალიან მომეწონა )) ხვალინდელ დღისათვის ვემზადები,რადგან მინდა ბოლო კურსი წარმატებულად გავიარო )) მაგიდასთან ვიჯექი და წიგნში მქონდა ჩარგული თავი,რომ მობილური აწკრიალდა: -გისმენთ .. -სარა ..ელეონორი ვარ..ბებია ცუდად არის..წნევამ აუწია და სასწრაფოს გამოვუძახეთ უკვე ..! -რაა? მართლა? ისევ გულმა შეაწუხა ..ხვალ აუცილებლად ჩამოვალ,როგორც კი გამოცდას ჩავაბარებ ..მოუარეთ ,ძლიერად არ დატვირთოთ ..!! -კარგი ..გელოდებით .. ყურმილი დავკიდე და მეცადინეობა განვაგრძე,მაგრამ თავს ვერაფერს ვუდებდი რადგან ბებიაზე ვნერვიულობდი ..ღამის 12 საათი იყო დაწყებული,რომ მეცადინეობას მოვრჩი ..ბარგის ჩალაგება დავიწყე და დავიძინე .. დილით,რომ გავიღვიძე საუზმე მივირთვი.. და გარეთ გავვარდი.. 10-ზე უკვე კოლეჯის ეზოსთან ვიდექი.. ტესტებს არიგებდნენ,რომ შევედი კლასში ..მალევე დავწერე ყველა საკითხი და გზაში ავიაკომპანიას განყოფილებაში დავრეკე ბილეთი შევუკვეთე სან-ფრანცისკოსკენ ..სახლში გავიარე,ჩანთები ავიღე და ისევ გამოვედი ..ტროტუარზე გავედი და ტაქსი გავაჩერე ..5 წუთში უკვე აეროპორტთან ვიყავი ..თვითმფრინავში ჩასხდომა უკვე დაწყებულიყო,ჩემი ადგილი ვიპოვე და ყავაც ვიყიდე ..მალეც ავფრინდით ..გზაში ჩამეძინა და ამ დროის განმავლობაში ჩავედით კიდეც..)) გიჟს ვგავდი ტაქსი გავაჩერე და ბებოსთან წავედი ..კარებზე დავაკაკუნე კარი რეიჩელმა გამიღო: -ჩამოხვედი ..როგორც იქნა .. -სად არის ბებო? -ოთახშია .. ოთახში შევედი და ცოცხალ-მკვდარი ბებია ვნახე ..სახეზე ფერი არ ედო,ისეთი ცივი იყო .. გადავკოცნე და ძალიან მაგრად ჩავეხუტე ..დასუსტებული იყო ..საავადმყოფოში უნდა წაგვეყვანა,რომ თვითონ უარი განაცხადა: -დავბერდი ჩემო კარგებო,..ხო იცით როგორ მიყვარხართ..აქ იწურება ჩემი დრო.! ..მინდა კარგი ურთიერთობა გქონდეთ ერთმანეთის მიმართ,მხოლოდ ეს შემპირდით ..სარა..-მე მომიბრუნდა-აი ეს შენ ...-კისერიდან ყელსაბამი მოიხსნა და გამომიწოდა -არა ბებო,ამას ვერ გამოგართმებ ..-მე. -არა შვილო უნდა აიღო ..ეს დედაშენს ეკუთვნოდა ..მას სურდა შენთვის გადმოეცა ეს,მაგრამ ვერ მოასწრო ..ხოდა ახლა მე მოგცემ ..-ხელი ხელზე დამადო და მედალიონი გამიკეთა )) სახეზე ღიმილი გადაეკრო .. -ტირილი ამივარდა .. -არა არ იტიროთ ..ასე ჩემს გულს დაამძიმებთ ..მიყვარხართ ჩემო კარგებო..-მხოლოდ ეს თქვა და სული განუტევა ..
