იცი..იცი..იცი... მიყვარხარ!! - ოთო მე უცებ სისხლი თავში ამივარდა!! რაღაც უცნაური გრძნობა დამეუფლა არ ვიცოდი რა მექნა ოთო კი მოსიყვარულე თვალებით მიყურებდა და ჩემ პასუხს ელოდებოდა: (( მე კი ეს პასუხი ვერა და ვერ მეპოვნა!! თან გული მტკიოდა, მაგრამ კი ეს გრძნობა ტკივილი იყო თუ სიხარული ან კიდევ სიყვარული მე ხომ ჩემ ცხოვრებაში შეყვარებული არ ვყოფილვარ და არ ვიცოდი ეს რაიყო: )) !!! არც ის ვიცოდი რა ემოცია უნდა გამომეხატა ამ დროს !!! თავში არეული აზრები მიტრიალებდა!! უცებ ფეზე ავდექი და ტირილი წამსკდა!! ვტიროდი მთელი გულით და სულით: (( ოთო ჩემ დაწყნარებას ცდილობდა მაგრამ ვერ ახერხებდა!! ჩემი ტირილი სულ 2 წუთს გაგრძელდა მაგრამ მე მთელ საუკუნედ მომეჩვენა უცებ!! ამდენმა დარდმა გული იმ ზომამდე მიიყვანა, რომ იქვე მინდორში ოთოს ხელებზე გული წამივიდა და არაფერი გამიგია სანამ საღამოს ღამის 9 საათზე ჩემ ოთახში არ გავიღვიძე!!
გავიღვიძე გვერდზე ოთო იჯდა!!! და თავზე ქეთი დამტრიალებდა:*!! რა დაგემართა ჩემო გოგონა? - ქეთი არვიცი, უცებ გული წამივიდა - მე( თან გვერზე გავიხიდე უცნაური თვალებით შევხედე ოთოს ) კარგი მე წავალ! მგონი აქ საჭირო აღარ ვარ! - ოთო როგორც გინდა! - მე არვიცი ოთო ასე სასტიკად რატომ ვექცეოდი, ჩემ თავს ვეკითხებოდი მაგრამ ვერ მპასუხობდა ჩემი თავის მეც მიკვირდა: ((!!
ასე რატომ მოექეცი საბრალოს?! - ქეთი ვის? - მე ვის და ოთოს! სახეზე აწერია, რომ უყვარხარ და შენ როგორ ექცევი!! -ქეთი ხო ვიცი! - მე ნახე ბიჭი კინაღამ აატირე, 1 სიტყვა არ გითქვამს მან კი მთელი ეზო ხელით მოგატარა და აქამდე მოგიყვანა! რა? მართლა? - მე აბა რა გეგონა? მარტო გამოგიშვებდა გულ შწუხებულს?!!! - ქეთი ხო კარგი კარგი!! - მე იცოდი ბოდიშს მოუხდი - ქეთი ხო აბა რას ვიზამ ხვალვე! - მე
მეორე
დილას სკოლაში წავედი!!! როცა კლასში შევედი ოთო მოსული არ იყო
მირანდასთან მივედი და ყველაფერი მოუყევი: )) ის გაკვირვებული იყო. ზარი დაირეკა მე ჩემ ადგილს დავუბრუნდი უცებ ოთომ შემოაღო კარები! როგორც კი შემოვიდა იზაბელმა გაუღიმა მაგრამ მან თავი აარიდა და მე მომაშტერდა, მერე დაჯდა და მიყურებდა!! ბოლოს დუმილი მე დავარღვიე. ბოდიში გუშინდელისთვის, მგონი ცუდად მოგექეცი! - მე არაუშავს - ოთო (გამიღიმა)
მთელი გაკვეთილი არაფერი უთქვამს!! მალე დასვენება დაიწყო და მთხოვა დავლაპარაკებოდი!! მეც გავყევი!! ჩვენ სკოლის ეზოში დავჯექით ამ დროს დიდი დასვენება გვქონდა!! ნატ, იფიქრე იმაზე რაც გუშინ გითხარი?! - ოთო სიმართლე გითხრა არც ისე ბევრი, რომ რამე გადაწყვეტილება მივიღო! - მე და რატომ? - ოთო ალბათ იმიტომ, რომ ავად ვიყავი, კიდევ იმიტომ რომ მგონია ჯერ ადრეა, სულ ახლახან გავიხანით ერთმანეთი, თან შენ მგონი გინდა, რომ იზაბელი აეჭვიანო! - ოთო ესე იგი არ გჯერა, რომ მიყვარხარ! - ოთო კი მჯერა,მაგრამ ჩემი აზრით ეს სიყვარული საკმარისი არაა! - მე გინდა დაგიმტკიცო? - ოთო არვიცი, მაგრამ იცი მეც ძალიან მომწონხარ! მაგრამ მე არ შემიძლია იზაბელის გამო შენთვის ვიბრძოლო ან მსგავსი რამ!!- მე ოთო უცებ ადგა და წავიდა რამოდენიმე წუთში ზარი დაირეკა და ყველა კლასში შევედით ქართული გვქონდა.პირველი ათი წუთი ოთოს ხმა არ ამოუღია. მერე მომიახლოვდა ლოყაზე მაკოცა და მითხრა! გინდა დაგიმტკიცო რომ მართლა მიყვარხარ, არ გატყუებ და შენს გამო ყველაფერს გავაკეთებ? ოთო რამე სისულელე არ ჩაიდინო! -მე მოიცადე! - ოთო
მივხვდი რომ ის რაღაც სისულელის გაკეთებას გეგმავდა. უცებ ადგა და მასწავლებელს კითხა მას შეიძლება რაღაც ვთქვა? - ოთო მიდი, დროზე ნუ აგვიანებ! - მასწი ნატ ერთი წუთი ფეხზე ადექი! - ოთო მეც გაშტერებული ავდექი ნელ-ნელ, შენებული კადრივით! უცებ ოთომ სკამი გაწია დამიჩოქა და მეუბნება. ნატალია ვალდოფ მე შენ მართლა მიყვარხარ და მინდა ჩემი შეყვარებული გახდე და მთელი ცხოვრება შენთან ერთად ვიყო იმის და მიუხედავად,რომ სულ ახლახან გაგიცანი მართლა მიყვარხარ და ამას არავის ჯიბრზე არ ვაკეთებ!! - ოთო მე უცებ გავფითრდი და ოთახიდან გავვარდი! სადღაც შორსაც კი მესმოდა მასწავლებლის ყვირილი ვალდოფ, მოიცადე მე შენთვის გასვლის უფლება არ მომიცია, ბავშვებო დაწყნარდით, ბავშვებო! - მასწავლებელი
