ნახევარ
საათსი აეროპორტში მივედით და თვითვრინავში ჩავსხედით!! მალე
თვითვრინავიც აფრინდა!! და უკვე ყველაფერი უკან უნდა დამეტოვებია!!
და ყველაფერი უნდა დამევიწყებია!! მაგრამ ესე არ მოხდა! :))) 1 საათში ლოს ანჯელესში ვიყავი!! იქ ძალიან ლამაზი და დიდი სახლი მქონდა, მაგრამ იქ დასვენება და ყოფნა არასდროს არ მიყვარდა! მალე სახლში მივედით!! იქ ყველა კარგად შეგვხვდა!! მაგრამ მე კი საშინელ ხასიათზე ვიყავი!! ჩასვლიდან მეორე დღეს დედამ ექიმთან წამიყვანა!!: (( მასთან 1 წელი ვკურნალობდი, და განვიკურნე კიდეც! მაგრამ ჩემი სულის ტრამვას ვერავინ შველოდა!! ოთო ვერადა ვერ დავივიწყე!! მირანდა ხშირად მწერდა მის შესახებ! მეუბნებოდა, რომ ხიშირად მკითხულობდა და ისიც კი მითხრა, რომ შენ ისევ უყვარხარ:))) მაგრამ მე არ მჯეროდა!! მაგრამ ვაი, რომ არ დავიჯერე!!! ეს რომ დამეჯერებია, შეიძლებოდა ბედნნიერი უფრო ადრე გამხდარიყავი, მაგრამ მირანდას მასზე ლაპარაკი ავუკრძალე!! მერე სწავლას მოვკიდე ხელი და მაიკთან წავედი ლონდონში მაიკი სწავლას მალე ამთარვრებდა, მაგრამ ჩემთან დარჩა!!! ლონდონში 4 წელი ვიყავი!!! თავიდან ნივიორკში ხშირად ვეხმიანებოდი ძველ მეგობრებს, მაგრამ მალე ყველასთან სევწყვიტე კონტაქტი მირანდასთანაც კი!! ისე ისეთი გავხდი სანამ ოთოს გაცნობამდე ვიყავი :(( გულჩათხრობილი და მოსაწყენი ადამიანი!! მაიკი ხშირად მეუბნებოდა, რომ უნივერსიტეტში ბევრს ვუყვარდი, მაგრამ ამას ყურადღებასაც არ ვაქცევდი!! ჩემ ოთახში ჩავიკეტებოდი ხან ვტიროდი და თითქმის მთელ დროს სწავლას ვანდომებდი!! ყველაფერი ისე მიდიოდა, როგორც შეიძლება ყველაზე მოსაწყენი ადამიანის ცხოვრების გზა!! :(( დედა ჩვენთან რამოდენიმეჯერ ჩამოვიდა!! მაგრამ ისევ წავიდა!! მეგონა მთელი ცხოვრება ასე ვიქნებოდი!!! მაგრამ იმაზეც ვფიქრობდი რომ ოდესმე ისევ მომიწევდა იქ, ნივიორკში დაბრუნება და ეს დღეც დადგა!! იქ ჩემ დაბადების დღეზე ჩვაედი, იმ დღეს 20 წლის გავხდი!! როგორც კი ფეხი დავადგი ნივიორკის მიწაზე მაშინვე ნოსტალგია მომეძალა!! მაგრამ ყველაზე დიდი გრძნობა მასინ შიში იყო :(( მესინოდა, რომ წარსული ისევ დაბრუნდებოდა!! მაგრამ სულ ტყუილად სულ ტყუილად ვშიშობდი!! რაც ჩამოვედი ერთი თვე გავიდა, სახლიდან არც კი გავდიოდი!! მაგრაამ ერთ დღესააც გადავწყვიტე ბაღსი გავსულიყავი სასეირნოდ!! მთელი საღამო ვსეირნობდი!! სანამ მოტოციკლის ხმა არ გავიგონე უკან გავიხედე!! და ეს ის : (( ის ოთო იყო!!! :** ბავშვებო ერთი თავი დარჩა!!!
