ბავშვებო ძალიან დიდი მადლობა ,
რომ კითხულობთ და ,
განსაკუთრებით , რომ მოგწონთ .. !!
________________________________________________________________
- პირველი დღეა, ვნერვიულებ, უცნაური სიზმრები თავისთავად უნდა იყოს! - ვიმშვიდებდი თავს.
წამოვჯექი და ამ დროს ვიგრძენი, რომ მუცელზე რაღაც ცივი მეხებოდა...
მაისური ავიწიე და .. ალბათ მიხვდით უკვე, არა? ის მედალიონი მეკეთა ის "სული" რომ მაწვდიდა...
- კარგი , ეს ასე არ უნდა იყოს !! - ჩავილაპარაკე.
- რა არ უნდა იყოს? (ეშლი)
- შენ გღვიძავს?? (მე)
- ჰო, მღვიძავს უკვე ნახევარი საათია. ესე იგი რა არ უნდა იყოს?!? (ეშლი)
- ნუუ...(მე)
- თქვი !! (ეშლი)
- კარგი. ესე იგი ღამე დამმესიზმრა, რომ ერთი ქალი..ნუ სული...
- სული? - შემაწყვეტინა.
- ჰო, სული. მეუბნებოდა, რომ რაღაც ომიქსის თუ ონიქსის ქვა უნდა მეპოვა და რაღაც მედალიონი გამომიწოდა. მაღვიძებს მაღვიძარა და ეს მედალიონი ყელზე მიკეთია. ეს შესაძლებელია?!? (მე)
- მეც კი არ ვარ მაგდენად სულელი რომ ეგ დავიჯერო! (ეშლი)
- არა მართლა! აი ნახე! - ვუთხარი და მედალიონი მოვიხსენი.
- იქნებ ის ნაყიდია? (ეშლი)
- მისმინე, ვიცი "ახალი" ვარ და არ მენდობი ჯერ, მაგრამ დამიჯერე ეს ასეა! (მე)
- კარგი ასეც რომ იყოს ეს როგორ შეიძლებოდა მომხდარიყო?? მან რა , გაიძულა გგონებოდა, რომ ეს სიზმარი იყო?!? (ეშლი)
- მოჩვენებები არ არსებობენ ეშლი! ნუ არც სულები! (მე)
- აბა როგორ ახსნი ამ ყველაფერს?? (ეშლი)
- არ ვიცი. (მე)
- მე ვიცი. ეხლა გამოვიცვლი და ყველას მოვუყვები ამაზე! (ეშლი)
- ეე...მოიცა მოიცა მოიცა! შენ ამაზე არავის არაფერს ეტყვი! (მე)
- მაგრამ ..
- არანაირი მაგრამ! ეს საიდუმლოა! (მე)
- კარგი ჰო! საიდუმლო! (ეშლი)
მე სკოლის ფორმა ჩავიცვი და სასაუზმოდ ჩავედით.
ჩვენთან ერთად გამოვიდნენ დანარჩენებიც. ამჯერად საუზმემ მშვიდობიანად ჩაიარა და სკოლაში სუფთა წავედი .. :))
რატომღაც მეგონა, რომ ეს სკოლა განსხვავდებოდა ჩემი ძველისგან .. მაგრამ არა! ესეც ისეთი მოსაწყენია, როგორიც წინა და საერთოდ ყველა!
ბოლო სპორტი გვქონდა , ღმერთო როგორ მეზიზღება ეს გაკვეთილი !!
ის ყველაზე მეტად გაიწელა ..
მილიონნაირ ვარჯიშებს გვაკეთებინებდნენ !!
როგორც იქნა ისიც დამთავრდა და სახლში წამოვედით.
- ძლივს! (მე)
- ძლივს რა? (ეშლი)
- ძლივს დავამთავრეთ!
- აა ხო! :)) (ეშლი)
ჩვენ სახლში შევედით.
- იქ რა არის? - ვკითხე ეშლის ერთ-ერთ ჩაკეტილ კარზე
- სხვენი. მარტი რო გვიკრძალავს შესვლას ის!
- გვიკრძალავსო?!?
- ჰო რა, არ იც...ო არა! არა არა არა! შენ იქ არ შეხვალ!
- მართალია! არ შევალ! "ჩვენ" შევალთ!
- მე მითუმეტეს არ შემოვალ! (ეშლი)
- მართლა? (მე)
- ოო !! კარგი ხო! ოღონდ ეგრე ნუ მიყურებ!
- ჰაჰააა! წავედით! (მე)
- მოიცა მოიცა! მთავარი დაგავიწყდა!
- როგორ უნდა გავაღო კარი? (მე)
- ჰო! ის ჩაკეტილია!
მე თმისსამაგრი ამოვიღე.
- მოიცა და იქნებ იქ ჭუჭყია?!? (ეშლი)
- არ არსებობს სხვენი ჭუჭყის გარეშე! (მე)
- აუუ... ახალი ტუფლები მაცვიაა! სულ დაიმტვერებაა!!!
- არაუშავს, გარეცხავ!
მე ეშლის ხელი მოვკიდე და კარისკენ წავიყვანე.
არც ისე ბევრი წვალების შემდეგ კარი გავაღე, სხვენში შევედით და ისე მივხურე, რომ ჩაკეტილს გვანებოდა.
- შენ თქვი ჭუჭყი! მაგრამ არ მეგონა თუ ასეთ სიბინძურეს გულისხმობდი!
- ეშლი ეს მხოლოდ მტვერია! ნუ ასევე ობობის ქსელებიც! ეი იქ კიბეა! წამო ავიდეთ!
- აუუუ...მეშინიაა! (ეშლი)
- ეშლი ეს სხვენია და არა მიტოვებული სასაფლაო! წავედით!
მე და ეშლი კიბეებზე ავედით.
გზაში რაღაც სისინა ხმა ჩამესმა.
- რა თქვი? - ვკითხე ეშლის.
- არაფერი! (ეშლი)
ეს ხმა ისევ განმეორდა, მაგრამ ამჯერად მე მისი მესმოდა!
ეს იმ "სულის" ხმას გავდა.
ის ამბობდა:
"დასაწყისი სხვენშია! იპოვე ის, თორემ სიცოცხლით აანაზღაურებ!"
- მორჩა! წავედით აქედან! - ვთქვი შეშინებულმა და უკან გავბრუნდი.
კარი გავაღე და ამ დროს მარტი შეგვეჩეხა...
დაამოწმა,შეასწორა და გაალამაზა: CisiKoOo-მ
|
